ی شب زیر بارون به همون خیابون که توو کوچه کوچش صدا خنده هامون میومد رسیدم
ی گوشه نشستم چشمامو بستم بازم توو خیالم بهت فکر کردم صداتو شنیدم
داشتم میشمردم واقعا چند وقته نیستی پیشم
حواسم نبود که دارم خیس میشم تو هم نیستی پیشم
ی نور کوچولو توی اون عمق چشمام وقتی میخندیدی پیداش میشد
چی میشد دوباره توو این خیابون میخندی برام ای کاش میشد
ی نور کوچولو توی اون عمق چشمام وقتی میخندیدی پیداش میشد
چی میشد دوباره توو این خیابون میخندی برام ای کاش میشد
تورو بخشیدمو باید باشه یادم لازمه ی وقتایی تنها بشه آدم
تنهاییامو رو دوش بارون میذارم امشب توو این خیابون
ی نور کوچولو توی اون عمق چشمام وقتی میخندیدی پیداش میشد
چی میشد دوباره توو این خیابون میخندی برام ای کاش میشد
ی اشک کوچولو توی عمق چشمام حالا که نیستش پیداش میشه
کی جای خودم همین حوالی داره زندونی دستاش میشه
***
تنهاییامو رو دوش بارون میذارم امشب توو این خیابون
ی نور کوچولو توی اون عمق چشمام وقتی میخندیدی پیداش میشد
چی میشد دوباره توو این خیابون میخندی برام ای کاش میشد
ی اشک کوچولو توی عمق چشمام حالا که نیستش پیداش میشه
کی جای خودم همین حوالی داره زندونی دستاش میشه