دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
این چه شوریست که زینب به عطش میبیند ای خبر دار از این پرسش مانده در گلو
خیمه میسوزد و پشت در چه دلتنگت شدم مادرم زهرا به لالایی خود راز بگو
این چه می بود که در کام حبیبان ریزد هو محبوب که عشق از کف او مست شده
مادرم چشم گشا باز شده نوبت ما این نگارینه حسینت چو حسن مست شده
ارغوان زار شده پیرهنش همچو حسن خون جگر نای نمونده به تنش همچو حسن
وای صد تیر که دوزد بدنش که احوالیست حال آن واقعه تکرار شد همچو حسن
این سر و جان و گلویی که فدا داده به دوست مادرم چشم گشا آب که بوسیدنی است
نور میبینم و جز نور نمبیند چشم مادرم چشم گشا حال حسین دیدنی است
**
عشق در سینه ی بی تاب نمیگنجیدش و حسن گفت به من خون جگر میخواهد
مادرم بر حسینت سر و سامانم داد گفت معشوق از این طایفه سر میخواهد
سر بیرون کرده حسین از دل دریایی خون چشمها وصل شده سوی خدا مینگرد
بعد از این هر که به سودای طلب می افتد سوی خاک حرم سید ما مینگرد
سوی خاک حرم سید ما مینگرد
بعد از این هر که به سودای طلب می افتد سوی خاک حرم سید ما مینگرد
سوی خاک حرم سید ما مینگرد