دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
زلف آشفته ات گشته آرام جان
دل که رفت از برم تو کنارم بمان
عقل راهی نبرد مست و دیووانه شد
عاشقی کن چنان همچو افسانه شو
ای وای وای بر ما عشق داد بر باد هستی ما را
ای وای وای بر ما عشق داد بر باد هستی ما را
***
وای اگر لحظه ای بی غمت بگذرد
آه عشقت ببین تا کجا میبرد
یک نگه کردی و بی دل و جان شدم
تا بسازی مرا سخت ویران شدم
زلف آشفته ات گشته آرام جان
دل که رفت از برم تو کنارم بمان
ای وای وای بر ما عشق داد بر باد هستی ما را
ای وای وای بر ما عشق داد بر باد هستی ما را