دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
من از آشوب این دنیا دارم
سرسام میگیرم واسه تعبیر این کابوس همش با خواب درگیرم
توو این دیوونگی هر بار به این کابوس محکومم دارم توو وهم بیداری به تبل زجه میکوبم
دارم یخ میزنم اینجا توو این قطب فراموشی پر از غوغای مهتابم توو این جولان خاموشی
**
من از احساس دل بستن به آغوش تو بیزارم هنوزم با همین وحشت توو رویای تو بیدارم
توو این بلوای پا برجا به زندون تو تبعیدم توو این تشویش سردرگم خدا رو توو خودم دیدم
داره توو اوج بی وزنی غزل میباره رو دنیا جهانم از تو لبریزه پر از اسمه توی حرفام
یه عمره با خودم میگم آهای پاشو فقط خوابه فقط طاعون کابوسه به جون لحظه افتاده
یه عمره با خودم میگم آهای پاشو فقط خوابه فقط طاعون
کابوسه به جون لحظه افتاده