دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
در صبح پر از خالی خو کرده به تکرار در ظهر کسالت زده ی خیره به دیوار
بر تنگ غروب به غم آلوده ی بیمار در هر شب بی حوصله که میشود آوار
کویار کویار کویار که بیدار کند خواب و خیالم با شوق پریدن بتپد در پر و بالم
در ترس شکستن بدهد دست به دستم بر دلهوره تکرار کند باش که هستم
کویار کویار کویار که بیدار کند خواب و خیالم با شوق پریدن بتپد در پر و بالم
در ترس شکستن بدهد دست به دستم بر دلهوره تکرار کند باش که هستم
کو یار که در خلوت من خاطره باشد کو یار که تاریک مرا ماه بپاشد
در فرصت آغوش مرا گرم بگیرد با زندگیش دغدغه مرگ بمیرد
کویار کویار کویار که بیدار کند خواب و خیالم با شوق پریدن بتپد در پر و بالم
در ترس شکستن بدهد دست به دستم بر دلهوره تکرار کند باش که هستم
کویار کویار کویار که بیدار کند خواب و خیالم با شوق پریدن بتپد در پر و بالم6
در ترس شکستن بدهد دست به دستم بر دلهوره تکرار کند باش که هستم
***
در ترس شکستن بدهد دست به دستم بر دلهوره تکرار کند باش که هستم
کو یار که در خلوت من خاطره باشد کو یار که تاریک مرا ماه بپاشد
در فرصت آغوش مرا گرم بگیرد با زندگیش دغدغه مرگ بمیرد
کویار کویار کویار که بیدار کند خواب و خیالم با شوق پریدن بتپد در پر و بالم
در ترس شکستن بدهد دست به دستم بر دلهوره تکرار کند باش که هستم
کویار کویار کویار که بیدار کند خواب و خیالم با شوق پریدن بتپد در پر و بالم
در ترس شکستن بدهد دست به دستم بر دلهوره تکرار کند باش که هستم