دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
در این کبود غریبانه
زیستم چون ابر
تمام هستی خود را
گریستم چون ابر
ز بام مهر فرو ریختم
ستاره به خاک
که من به سایه ی خورشید
زیستم چون ابر
***
ز بام مهر فرو ریختم
ستاره به خاک
که من به سایه ی خورشید
زیستم چون ابر