آذر که می شه یاد غریب تو
در من نشسته بغض مهیب تو
با اینهمه درد وقتی که رفتی زخمی به جا موند
درد از تو رفت و عشقت نرفت از خاطره هامون
با اینهمه درد وقتی که رفتی زخمی به جا موند
من می پرستم اسم تو رو که مرهم جان بود
آه ای پدر ، ای روح آرامش
بازم صدام کن با عشق و با خواهش
من دوست داشتم وقتی لبخندتو می دیدم
وقتی که چشمات هربار به غصه می خندیدند
هر بار که من یاد تو می افتم
بی اختیار از گریه نمی افتم
****
هر بار که دردی توی وجودت بی تاب و سردت کرد
دیدم که می جنگیدی و چشمات تب می کرد
روزی که رفتی برف غم بارید و سردم کرد
حسرت دیدن دوبارت از غصه پیرم کرد
تو کجایی تو کجایی وقتی تو فکر توام
می دونم می بینی من رو وقتی که درگیر توام
آه ای پدر ، ای روح آرامش
بازم صدام کن با عشق و با خواهش
من دوست داشتم وقتی لبخندتو می دیدم
وقتی که چشمات هربار به غصه می خندیدند