وقتی که شب حکم شبیخون داد صحرا پر از خون کبوتر شد
تویه چشام دریای بارونو تویه گلوم بارونه خنجر شد
از آب یاد مبهمی دارم چون تشنه ام سیراب میمیرم
از مردم بزدل دلم خون از کوفه ی دلگیر دلگیرم
ای کاش پیشه خواهرم بودم تا باز مرهم رو پرم میذاشت
دستی بریده دست مظلومی گل روی قبر مادرم میذاشت
ای کاش پیشه خواهرم بودم تا باز مرهم رو پرم میذاشت
دستی بریده دست مظلومی گل روی قبر مادرم میذاشت
**
ایمان من بی وقفه رنجم داد آزاده بودم پس جفا دیدم
مکر و دو رنگی ظلمو بدقولی از اهله دنیا کی وفا دیدم
دنیای بی ارزش چه میدونه کی غصه داره کی دلش خون
این درده که غمگین تر از درده این خون که قرمزتر از خون
حس میکنم از دور از نزدیک عطر حرم عطر شهیدا رو
بیزارم از این خیل ابن الوقت پسمیزنم ابن الیزیدا رو
ای کاش پیشه خواهرم بودم تا باز مرهم رو پرم میذاشت
دستی بریده دست مظلومی گل روی قبر مادرم میذاشت
ای کاش پیشه خواهرم بودم تا باز مرهم رو پرم میذاشت
دستی بریده دست مظلومی گل روی قبر مادرم میذاشت
تا روزی که نفس میکشم ازت با تمام وجودم بیزارم بخاطر این آهنگ
منظورم آهنگ صندلی انتظار بود
اینقدرررررر دوسش دارم که نفرت تو و امثال تو نه تنها خنثی میشه بلکه ی کوه حس خوب باقی میمونه 💛
آینه، چون نقش تو بنمود راست خود شکن، آیینه شکستن خطاست