دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
پای این زخم زبونا وایسادم
تا یه روز تکیه کنم به پرچمت
پیش دردی که تو داری هیچی نیست
غم دلهایی که می خورن غمت
با همین بغضی که سنگینه ، بخند
پای پرچم تو می لرزه تنم
مرز فاتحانه ی خاطره ها
بغض عاشقانه ی من ، وطنم
پای این زخم زبونا وایسادم
تا یه روز ترانه خون تو باشم
زیر آسمون این فلات پیر
نعش بی نام و نشون تو باشم
دست من نیس اگه بی تاب توام
ماهی کوچیک اقیانوسم
اگه موجم رو به ساحل ببره
خم می شم خاک تو رو می بوسم
****
وطن پرنده های بی پناه
سایه ی امن نفس کشیدنم
مرز امنیت آغوش منی
از حرارت تو می سوزه تنم
کوه سر به آسمون کشیده ام ایران
لاله ی به خاک و خون تپیده ام ایران
دوس دارم فقط تو رو صدا کنن از دل
زخمای به استخون رسیده ام ایران