دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
ای غم ای همدم دست از سر دل بردار ای شادی یکدم مرهم به دلم بگذار
دل جای شادیست از غم شده ام بیزار ای غم بیرون رو این خانه به او بسپار
با این خانه ی تنگ با این پاره ی سنگ
با این دل چه کنم این آلوده ی رنگ دلا
باله مرا چرا شکستی پر نزدی به گل نشستی پر نزدی
تو دریا بودی ز چه رو چون مردابی
ای دریا تا کی به نسیمی بی تابی
باله مرا چرا شکستی , با این دل چه کنم
**
دل به دریا زدم در شبه طوفان تا به کی سر زدن بر در زندان
تا کی تنهایی برخیز و پرگشا در آسمان رها تا کوی نا کجا
کوی بی نشان کوی آشنا