دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
وعده گاه همه اربعین کربلا
محشری گشته به پا باز بر گِرد حرم
خواندی و آمدم دل به دریا زدم
بوده ام از قدیم با غمت هم قدم
غیر تو من دل خود را سوی که بَرم
تشنه تشنه چون رود به اشتیاق دریا
میان این صحراها در سفرم
چشمه چشمه جوشد عطش ز جانم جانا
که تا رسانم دل را کنج حرم
حسین آرام جانم
حسین روح و روانم
حسین آرام جانم
**
حسین آرام جانم
حسین روح و روانم
حسین آرام جانم