دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
از کوچه های سوت و کور از هر جایی میترسم
از جاده های بی عبور از تنهایی میترسم
از سایه های در کمین از سرنوشت از تقدیر
از پنجه های سرد مرگو جدایی میترسم
از خش خش دلگیر برگ از زوزه ی باد
از هق هق نوزاد از لحن لالایی میترسم
از تنهایی میترسم
از تنهایی میترسم
***
گاهی گنگم گاهی خسته گاهی همخونه ی درد
گاهی مثل گل سرخم گاهی پژمرده و سرد
نه دلی مونده نه حالی نه خیالی واسه موندن
بی قرارم واسه رفتن پره دردم پره درد
از تموم دنیا خستم
از همه بود و نبود
از روز روشن میترسم از شب تار و کبود
نمیتونم نمیدونم چرا باید بخونم
دوباره دوباره تکرار
یکی بود یکی نبود