دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
دنبال خوشبختیم میگشتم ، نمیدیدم
هر چیزی که گم کرده بودم در خود من بود
از منظره از جاده ها لذت نبردم چون
تمام فکرم شوق به مقصد رسیدن بود
تو آینه‌ها همیشه چیز ترسناکی بود
من با خودم حرف نزدم هرگز در این باره
بلد نبودم شاد باشم فکر میکردم
که زندگی جوونیمو به من بدهکاره
***
گم‌شده ی من خود من بودم ، همه عمرم
هر چی رو که به دست آوردم، امانت بود
تا وقتی که آشتی نکردم با خودم انگار
خوشحالیام کوتاه بود و بی‌ضمانت بود
من بی‌قرار پر کشیدن توی طوفانم
یه راه پر ستاره ام هر قدر هم تیرم
امروز با چشمای توی آینه در صلحم
امروز خود ساده مو دراغوش میگیرم