دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
مرد تا کی میتونه سکوت کنه تا کی بشینه و غم هاشو دود کنه
یه مرد صبوره میگه و میخنده غم تو خنده هاش بی حده
وقتی بغض توو گلوشه زیر لب میخنده دیوونه سرگردونه توو خونه
رو همه بسته چشاشو آخه ترجیح میده تنها بمونه
مرد میتونه شبها گریه کنه ولی هیچ کسی نفهمه
مرد یه دریای درده که با خودش سرد و بیرحمه
***
با خستگی و با عذاب دردهاشو میبره توو خواب
میبینه باز خواب بد یه داغ خسته رو دلش
غمهاش نمیکنن ولش چشمی که بیخوابه بد
پر از سکوت و نور مسیرش دوره مسیرش
توو دنیای بی عشق
مرد میتونه شبها گریه کنه ولی هیچ کسی نفهمه
مرد یه دریای درده که با خودش سرد و بیرحمه