دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
مکن کاری که بر پا سنگت آیو جهان با این فراخی تنگت آیو
چو فردا نامه خوانان نامه خوانند تورو از نامه خواندن ننگت آیو
اگر زرین کلاهی عاقبت هیچ اگر خود پادشاهی عاقبت هیچ
اگر ملک سلیمانت ببخشند در آخر خاک راهی عاقبت هیچ
دلا غافل ز صبحانی چه حاصل مطیع نفس و شیطانی چه حاصل
بود قدر تو افزون از ملایک تو قدر خود نمیدانی چه حاصل
وای آن روجی که در قبرم نهند تنگ به بالینم نهند خشت و گل و سنگ
نه پای آنگه بگریزم زندگی ز ماران نه دست آنکه با موران کنم جنگ
***
اگر زرین کلاهی عاقبت هیچ اگر خود پادشاهی عاقبت هیچ
اگر ملک سلیمانت ببخشند در آخر خاک راهی عاقبت هیچ
دلا غافل ز صبحانی چه حاصل مطیع نفس و شیطانی چه حاصل
بود قدر تو افزون از ملایک تو قدر خود نمیدانی چه حاصل
وای آن روجی که در قبرم نهند تنگ به بالینم نهند خشت و گل و سنگ
نه پای آنگه بگریزم زندگی ز ماران نه دست آنکه با موران کنم جنگ