دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم
وین درد نهان سوز نهفتن نتوانم
تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتوانم
شادم به خیال تو چو مهتاب شبانگاه
گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم
دست به دست مدعی شانه به شانه میروی
حال که با رغیب من جانه به خانه میروی
بیخبر از کنار من ای نفس سپیده دم
گرم تر از شراره ی اه شبانه میروی
***
وین درد نهان سوز نهفتن نتوانم
تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتوانم
شادم به خیال تو چو مهتاب شبانگاه
گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم
دست به دست مدعی شانه به شانه میروی
حال که با رغیب من جانه به خانه میروی
بیخبر از کنار من ای نفس سپیده دم
گرم تر از شراره ی اه شبانه میروی
با سلام بسیار عالی بود .برگشتم به سالهای دهه ۷۰