دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
کنارم بشین و بخون باز دوباره از اون چشمی که داره میباره
تو این روزگار سرد و بی ستاره دلم جایی واسه غم و درد نداره
نشستم یه گوشه بارونم‌میباره از اونی میخونم که دوسم نداره
ببین روزگارو شدم مردی که دیگه ساکت و بیمار و بی قراره
تو که خوب میدونی بگو من چه جوری نمیرم تو دوری تو دوری
تو پر از غرور ای تو مثل غروبی که هیچ وقت نداره طلوعی
تو که خوب میدونی بگو من چه جوری نمیرم تو دوری تو دوری
تو پر از غرور ای تو مثل غروبی که هیچ وقت نداره طلوعی
**
تو که دیده بودی خستگیمو چرا درک‌نکردی دل بشتگی مو
چقد ساده بودم فکر میکردم بهم وابسته ای تو
دوباره شدم اون مرد تنها که بغضش گرفت و رفت سمت دریا
همش آرزوشه بشه غرق دریا بمیره نبینه که رفتی از اینجا
تو که خوب میدونی بگو من چه جوری نمیرم تو دوری تو دوری
تو پر از غرور ای تو مثل غروبی که هیچ وقت نداره طلوعی
تو که خوب میدونی بگو من چه جوری نمیرم تو دوری تو دوری
تو پر از غرور ای تو مثل غروبی که هیچ وقت نداره طلوعی