دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
تنهات گذاشت و رفت غمت نباشه مگه اومدنش معجزه بود که رفتنش فاجعه باشــه
بعدا میفهمی اشتباه کردی تو تصمیمت گذشتی از همه چیزو گذاشتی عمرتو با اون تباه شه
چقدر اصرار کردی چقدر اجبار کردی خودت رو تا بشی اونــی که میخواد
همه گفتن ولش کن خودت رو خار کردی به پای اونی که تورو نمیخواد
هنوزم درد داره دلی که بیقراره چشایی که روزا میسوزه و شبا بیداره
هنوزم گهگداری به یاد اون میباری دلت خونه ولی میلی به برگشتش نداری
درسته که هنوز دلت میمـیره تا هر کی اسمشو پیشت میـگیره
ولی بازم دمت گرم مرد بودی نذاشتی که غرورتو بگیــره
چقد پای ادا هاش صبر کـــردی چقد روزاتو سوختی زهر کــردی
همینا باشه ابرت تا یه روزی مبادا سمت اون برگــــردی
چقدر اصرار کردی چقدر اجبار کردی خودت رو تا بشی اونــی که میخواد
همه گفتن ولش کن خودت رو خار کردی به پای اونی که تورو نمیخواد
هنوزم درد داره دلی که بیقراره چشایی که روزا میسوزه و شبا بیداره
هنوزم گهگداری به یاد اون میباری دلت خونه ولی میلی به برگشتش نداری
***
چقد پای ادا هاش صبر کـــردی چقد روزاتو سوختی زهر کــردی
همینا باشه ابرت تا یه روزی مبادا سمت اون برگــــردی
چقدر اصرار کردی چقدر اجبار کردی خودت رو تا بشی اونــی که میخواد
همه گفتن ولش کن خودت رو خار کردی به پای اونی که تورو نمیخواد
هنوزم درد داره دلی که بیقراره چشایی که روزا میسوزه و شبا بیداره
هنوزم گهگداری به یاد اون میباری دلت خونه ولی میلی به برگشتش نداری