دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
سرتو بالا بگیر
مثل قلبت مرد باش
عاشقِ بغضت بمون
تکیه گاه درد باش
شونه هاتو مثل کوه
زیر دنیا خم نکن
نعره های آسمونُ
از نگاهت کم نکن
مثل طوفان بی رحم
مثل موجِ صخره کوب
مشت های خسته تو
به قلب خستگی بکوب
اگه دریاست غمت
صبر ساحل رو ببین
بی قراری ها رو از
قلب این دریا بچین
مثل بارون گریه کن
وقتش اما بی صدا
نبضِ آزادی باش
بعدِ مرگِ پیله ها
ایستادن ها رو از
خاکِ افتادن بگیر
مثل عقاب در اوج
باش و ایستاده بمیر
خم به ابروهات نیار
وقتی از غصه پُری
وقتی با دستِ رفیق
از پشت خنجر می خوری
زخم دنیا رو بذار
نشونِ روی شونه هات
خودتُ مرد بدون
با همه ی نشونه هات