دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
منم آن تیزی کندی که نبرید تو را
بل توام ترس پس گردن اسماعیلم
پیش هرکس که نشستی بد ما را گفتی
ز چه رو آه مگر من پدر قابیلم
سینه ام را سپرت کردم و این شد مزدم
مستطیل کفن آلود زمین شد مزدم
وای بر من که اگر عشق صلاحم باشد
وارد جنگ صلیبی شده ام با ایلم
در گریزی ز من و غافلی از سینه ی من
خشت خامی که نیافتاده در آینه ی من
به چی میمانم اگر دور بگیری بروی
هند مغموم پر از مقبره های فیلم
**
گفته بودی همگان در طلب روی تواند
همگان شیفته غمزه آهوی تواند
نوبتی بود اگر نوبت من بود دگر
بر سر جای خودش بود اگر زنبیلم
ز تو گه گاه به من خیر رسید است ولی
عاشقم خیر سرم آه درست است ولی
این همه سال گذشته است نمیدانم تو
نقطه قوتی یا پاشتنه آشیلم