دیدگاه کاربران
دیدگاهی یافت نشد .
نگو که تو سینه ی من درد بی درمونی نبود
تو سفره ی خالی ما غصه ی بی نونی نبود
نگو که دست روزگار شاهپر پروازو نبست
نگو که تو کنج قفس قناری زندونی نبود
به من نگو ای نیمه جون نونت نبود آبت نبود
تو سقف آسمون شب بلور مهتابت نبود
***
به هر طرف رو می کنم درا به سوی بستنه
چینی نازک دلم رو لبه ی شکستنه
به کی باید رو بزنم کیه جوابمو بده
کیه دوای درد این حال خرابمو بده
نگو که تو سینه ی من درد بی درمونی نبود
تو سفره ی خالی ما غصه ی بی نونی نبود
نگو که دست روزگار شاهپر پروازو نبست
نگو که تو کنج قفس قناری زندونی نبود
به من نگو ای نیمه جون نونت نبود آبت نبود
تو سقف آسمون شب بلور مهتابت نبود
نگو که تو سینه ی من درد بی درمونی نبود
تو سفره ی خالی ما غصه ی بی نونی نبود