وزگار باز دوباره یاد من میاره روزای
سخت عمرمو، ای بهار عمر من
چه روزایی که تو نبود تو میمردمو
روزگار باز داره اسمتو میاره توی
زندگی سخته من، ای تموم زندگی من
از حس پاک من بگیر تا ترانه هام همش رو وقف تو میکنم
برای زنده بودنم یه قلب دارم اونم واسه تو خونه میکنم
***
به تصمیم روزگار باز بوی غصه میگیره بوی زندگی من
مثل واگنای یک قطار گیرن به هم مشکلای زندگی من
تاوان این جنون صدای این من شکسته ی پر از غمه
تو سوال از نبودنت تموم فکر من پر از جوابای مبهمه
از حس پاک من بگیر تا ترانه هام همش رو وقف تو میکنم
برای زنده بودنم یه قلب دارم اونم واسه تو خونه میکنم
با سلام بسیار عالی بود .برگشتم به سالهای دهه ۷۰